Wobec braku akceptacji utworzenia Zarządu Wojewódzkiego WOPR w Krośnie przez Zarząd Główny WOPR, po odwołaniu się do GKKFiT w Warszawie,
Zarząd Wojewódzki WOPR w Krośnie utworzono na mocy decyzji GKKFiT
z dnia 5 lipca 1976 roku (L.dz. PO-014/915/76).

Założycielami było 25 działaczy wg listy z Zebrania Założycielskiego odbytego w dniu 19.07.1976r.

Pierwsze władze ZW WOPR na zebraniu członków założycieli (19.07.1976) ukonstytuowały się następująco:

Zbigniew Staruchowicz– Prezes

Jan Zajda – Wiceprezes

Eugeniusz Polityński– Wiceprezes

Jacek Syrek – Sekterarz

Stanisław Głogowski – Skarbnik

plus 6 członków Zarządu i plus 6 wolnych miejsc zostawiono dla przedstawicieli Zakładów pracy i Instytucji województwa krośnieńskiego, najbardziej ratownictwem wodnym zainteresowanych.

Decyzją z dnia 25.04.1977r. ZW WOPR w Krośnie wpisano do rejestru Stowarzyszeń i Związków prowadzonego przez Wydział Spraw Wewnętrznych przy UW w Krośnie pod Numerem 30 i tym samym WOPR w Krośnie uzyskał Osobowość Prawną.

Pierwszymi delegatami na Krajowy Zjazd z ramienia ZW WOPR Krosno zostali – Zbigniew Staruchowicz i Zygmunt Jakubik.

Pierwsza siedziba Krosno ul. Lwowska 54 Hotel „Beskid”, druga siedziba Krosno ul Wielkiego Proletariatu 19.

ZW WOPR Krosno w czerwcu 1977 roku zawiera porozumienie o współpracy z ZW PTTK w Krośnie i GOPR Grupa Bieszczadzka w Sanoku.

Pierwszy kurs na stopień młodszego ratownika prowadzony w 1977 roku w Sanoku przez instruktorów z Rzeszowa. (Marek Górski, Wojciech Groszek, Kazimierz Skrzyszowski)

Baza i sprzęt na końcu 1977roku – 2 silniki „Wicher”, 3 silniki ”Salut”, 2 łodzie wiosłowe „Stynka”, 2 łodzie K25, 2 domki campingowe przekazane przez ZW WOPR Rzeszów stanowiły bazę nad Zalewem Solińskim.

Krośnieński WOPR na koniec 1977 roku liczył 214 członków, w tym Młodszych Ratowników 124, Ratowników Wodnych 18, Starszych Ratowników 3.

ZW WOPR zawiera w 1978 roku porozumienia:

o współpracy z  ZW ZSMP w Krośnie,OZŻ w Krośnie i ZHP Komenda
Chorągwi w Krośnie.

o utworzeniu drużyn z: „Gamrat” w Jaśle i Spółdzielnią Rejonową w Ustrzykach Dolnych

kolejne kursy 1978 roku prowadzono w Solinie i na rzece Jasiołka zorganizowano  również pierwszy kurs motorowodny.

ZW WOPR w Krośnie otrzymuje od WOP w Przemyślu 4 radiotelefony.

Baza i sprzęt – otrzymano z ZG WOPR 5 łodzi motorowych „Cameo” i „Perkoz”, silniki „Wicher” i DE25.

1979 rok - zatrudnienie Artura Tworka na 0,75 etatu jako pierwszego etatowego pracownika Zarządu Wojewódzkiego.

Organizacja dalszych kursów na stopień MR i RW prowadzonych przez Marka Górskiego Instruktora Wykładowcę Nr 8 oddelegowanego przez Zarząd Główny WOPR do ZW WOPR w Krośnie 17.05.1979r., działającego do chwili obecnej.

Przeniesienie w 1979r. jednego domku z Soliny do Sieniawy i odnowienie domku solińskiego.

Wichura poważnie uszkodziła dyżurkę i sprzęt pozostawiony bez zabezpieczenia w Sieniawie.

W 1980 roku powołano oddziały WOPR w: Sanoku, Jaśle i Sieniawie.

Zorganizowanie trzech kursów na stopnie ratownicze i motorowodne.

Drużyna z Sieniawy pod kierownictwem Józefa Sochackiego wygrywa Ogólnopolski Konkurs „Ratujmy tonących”.

W sezonie letnim na terenie Zalewu Solińskiego działało 8 drużyn.

1980 r.– postawienie nad Zalewem w Sieniawie nowej dyżurki.

Październik – włamanie do dyżurki w Solinie.

4 marca 1981r. Rezygnacja Zbigniewa Staruchowicza z funkcji Prezesa ZW WOPR Krosno. Powierzenie obowiązków Prezesa -Karolowi Myszkalowi.

15 kwietnia 1981r. wybór Bogusława Janika na Prezesa ZW WOPR Krosno.

WOPR Krosno posiadał 4 łodzie „Perkoz” z silnikami „Wicher”, 3 łodzie „Cameo” z silnikami „Wicher”, łódź strugowodną z silnikiem „Syrena” i silnikiem „Fiat”, łódź kabinową „Roksana” z silnikiem DE 45, 6 łodzi wiosłowych „Cyranka”, 4 łodzie wiosłowe „Mazurek”.

Krośnieńsk

Na II Zjeździe Delegatów 12 września 1981r. wybrano 9-o osobowe Prezydium w składzie:

Wojciech Lorenc – Prezes

Kazimierz Macnar – Wiceprezes ds. szkolenia.

Artur Tworek – Wiceprezes ds. organizacyjno-sprzętowych.

Jerzy Białas – Sekretarz

Józef Sochacki – Skarbnik

Bogusław Janik – Szef Komisji Dyscyplinarnej,

oraz członkowie – Mieczysław Pitrzycki, Andrzej Dubiel i Zdzisław Gierat.

plus 8 członków Zarządu.

1983 porozumienie z Urzędem Gminy Solina w sprawie przydzielenia terenu pod budowę Bazy Centralnej, oznakowania brzegów i miejsc niebezpiecznych Zalewu Solińskiego.

Powierzenie Arturowi Tworkowi funkcji Koordynatora Budowy Bazy Centralnej WOPR w Polańczyku.

Drużyna WOPR Zakladu „Gamrat” Jasło z terenem dzialania w Teleśnicy nad Zalewem Solińskim, otrzymuje tytuł „Wzorowej Drużyny WOPR” na szczeblu centralnym w konkursie „Ratujmy tonących”.

1984r. w wyniku kontroli likwidacja Oddziałów Sanok, Jasło, Sieniawa.

Zatrudnienie Małgorzaty Kij w charakterze referenta jako drugiego pracownika biura ZW WOPR.

Powołanie drużyn przy MGOSiR w Rymanowie i Retmanacie Komendy Hufca w Sanoku.

Ukończenie przez Barbarę Brendler kursu na stopień Instruktora Ratownictwa WOPR (Nr 602).

Rozszerzenie szkolenia na stopnie ratownicze i motorowodne

W roku 1984 rozpoczęcie czynem społecznym wspólnie z Ośrodkiem Badań i Kontroli Środowiska budowy Bazy Centralnej w Polańczyku (dokumentacja typowa domku „Stanica”).

28.09.1984r. przekazanie przez ZG WOPR – Kutra „CONRAD-900”.

1985r. Ogólnopolska Spartakiada Młodzieży w Żeglarstwie na Zalewie Solińskim – 25 czołowych ratowników na 13 łodziach zabezpieczało tę imprezę.

1986r. oddanie do użytkowania Bazy Centralnej w Polańczyku bez wyposażenia

Przekazanie przez Wydział Spraw Wewnętrznych UW w Krośnie do ZW WOPR samochodu marki „Nysa”.

Na koniec kadencji Krośnieńskie WOPR koordynowało pracę 16 drużyn. Zrzeszało 565 członków w tym 227 MR, 91 RW, 5 St.R, i 2 Instruktorów Ratownictwa.

Uwaga! Przed skończeniem II Kadencji dokonano skreślenia ponad 200 członków nie opłacających składek członkowskich przez okres dłuższy niż 3 lata.

Na III Zjeździe Delegatów 5 października 1986r. wybrano Prezydium w składzie:

Wojciech Lorenc – Prezes

Artur Tworek – Wiceprezes

Bogusław Janik – Wiceprezes

Ryszard Szurgociński– Sekretarz

Zdzisław Dubiel– Skarbnik

oraz członkowie: Barbara Brendler, Jacek Kondera, Władysław Sęp i Krzysztof Wal.

plus 8 członków Zarządu.

1987 rok podjęcie Uchwały przez ZW WOPR w Krośnie o prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie wypożyczania sprzętu pływającego.

Zakupienie samochodu marki „UAZ” z przyczepą podłodziową.

Remont bazy „Jawor I” w Solinie.

Kwiecień 1988r przedsezonowa Kursokonferencja doszkoleniowa w Polańczyku dla Ratowników Wodnych, Kierowników Drużyn i Gospodarzy obiektów przywodnych.

14.06.1988r. przy Bazie Centralnej w Polańczyku oddanie do użytku keji pływającej.

Uzyskanie dla biura ZW WOPR nowej siedziby (do dziś używanej) w Krośnie przy ulicy Grodzkiej 65/64

 W sezonie letnim uruchomienie wypożyczalni sprzętu pływającego w Polańczyku przy Bazie Centralnej w Polańczyku.

1989r. po zatrudnieniu Krzysztofa Wala jako sekretarza urzędującego Biuro ZW WOPR w Krośnie zatrudniało 5 osób.

Zakupy sprzętu (łodzie żaglowe „Omega”) dla potrzeb wypożyczalni w Polańczyku.

Rozpoczęcie remontu bazy w Sieniawie.

1990 rok - zakończenie remontu w Sieniawie.

dalsze systematyczne szkolenie ratowników i sterników motorowodnych.

1991r. Popularyzowanie w „Radiu Biwak” (Sezonowa audycja Radia Rzeszów) i Telewizji Regionalnej problematyki WOPR.

Utworzenie we wsi Rajskie Bazy WOPR w dawnej siedzibie sezonowej Sanockiego Zakładu Górnictwa Nafty i Gazu.

W trakcie III Kadencji wyszkolono 212 MR, 54 RW, 66 sterników motorowodnych. Nadano 25 osobom uprawnienia do prowadzenia podstawowej nauki pływania.

Na koniec kadencji Wojewódzkie WOPR liczyło 472 członków, w tym 256 MR, 112 WR, 8 St.R i 4 Instruktorów Ratownictwa ( w tym 1 z Krakowa i 1 z Rzeszowa). Na przestrzeni pięciu lat skreślono za nie opłacanie składek 320 członków.

Na koniec kadencji WOPR dysponował 1 kutrem, 13 łodziami motorowymi, 20 silnikami („Wicher”, „Wietierok”, „Salut”), wypożyczalnia dysponowała 3 łodziami żaglowymi, 20 wiosłowymi, 10 kajakami.

Na IV Zjeździe Delegatów 9 listopada 1991 roku wybrano Prezydium w składzie:

Jacek Kondera – Prezes

Władysław Sęp – Wiceprezes

Wojciech Lorenc– Wiceprezes

Andrzej Zaława – Skarbnik

Waldemar Szczypka – Sekretarz

oraz członkowie Marek Górski i Edward Folta

plus 10 członków Zarządu.

28 maj 1992 Nadzwyczajny Zjazd Delegatów dokonuje zmian w Statucie pozwalających prowadzić działalność gospodarczą.

1992r. Marek Pomagiel uzyskuje uprawnienia Instruktora Ratownictwa WOPR.

Zakup trzech kontenerów z WSK Krosno z przeznaczeniem dla drużyny z Zatoki Drewnianej, dla dyżurujących ratowników oraz dla wypożyczalni.

Organizowanie w każdym sezonie 4 prowizorycznych, strzeżonych kąpielisk nad Zalewem Solińskim.

W każdym sezonie szkolenie ratowników i sterników motorowodnych.

Coroczne organizowanie spotkań z wójtami gmin położonych przy akwenach.

 Współpraca z Policją, Strażą Rybacką i Ochroną Środowiska (wspólne akcje i patrole).

Rozpoczęcie procesu wymiany silników radzieckich na ekologiczne silniki zachodnie.

1996 Artur Szymański zdobywa uprawnienia Instruktora Ratownictwa WOPR.

Po skreśleniu ponad 200 członków na koniec kadencji W WOPR w Krośnie liczył 377 członków w tym 144 MR, 138 RW, 7 St.R i 4 Instruktorów Ratownictwa.

 Na V Zjeździe Wojewódzkim Walnym Zgromadzeniu Członków w dniu

 7 grudnia 1996 roku wybrano Prezydium w składzie:

Jacek Kondera– Prezes

Wojciech Lorenc – Wiceprezes

Piotr Grzebień – Wiceprezes>

Józef Pleban – Skarbnik

Krystyna Rąpała – Sekretarz

oraz członkowie Edward Folta i Józef Suwała

plus 8 członków Zarządu.

Zjazd dokonał zmiany nazwy w Statucie, na Krośnieńskie Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe w Krośnie.

W 1997 roku przekazanie przez Urząd Gminy Solina na rzecz Krośnieńskiego WOPR w nieodpłatne użytkowanie przez 20 lat działki w Polańczyku o powierzchni 0,10ha.

Likwidacja bazy WOPR w Rajskim  w związku z brakiem ze strony Prezesa Zarządu formalnego załatwienia spraw z właścicielem terenu i obiektu.

Kontrola Komisji Rewizyjnej stwierdzająca uchybienia Zarządu w działalności merytorycznej i finansowej.

1978 Wystąpienie do Nadleśnictwa w Lutowiskach o udostępnienie terenu w okolicy Olchowiec na organizację stanicy WOPR.

Kursokonferencja doszkalająca dla ratowników K WOPR.

Praktyczne szkolenie drużyn Obrony Cywilnej na zalewie w Sieniawie w zakresie posługiwania się sprzętem pływającym i ratowniczym.

6 grudnia 1998 odbycie Nadzwyczajnego Walnego Zebrania Członków K WOPR i powołanie Bieszczadzkiego WOPR z siedzibą w Krośnie z obszarem działania na terenie 6 powiatów. Dokonanie odpowiednich zmian w Statucie.

21 luty 1999 odbycie Nadzwyczajnego Walnego Zebrania Członków B WOPR, wybranie delegatów grupy negocjacyjnej z uprawnieniami w sprawie decydowania o przystąpieniu, lub nie , do struktur  organizacyjnych Podkarpackiego WOPR.

13 marca 1999 roku na Zjeździe Założycielskim Podkarpackiego WOPR przedstawienie decyzji przedstawicieli Bieszczadzkiego WOPR o nie przystąpieniu do struktur organizacyjnych Podkarpackiego WOPR, w wyniku tego wyproszenie Negocjacyjnej Grupy Obserwatorów z B WOPR ze Zjazdu w Rzeszowie.

Rozpoczęcie prac przy konstrukcjach zewnętrznych przyszłej stanicy WOPR w Olchowcu.

W 2000r. rozpoczęcie prac związanych z rozbudową Bazy Szkoleniowej na cyplu w Polańczyku. Prace te zakończono we wrześniu 2000 roku uzyskując miejsca noclegowe dla 20 osób.

W 2001 roku po podjętych staraniach przejęcie od WIOŚ w Rzeszowie Delegatura w Jaśle, górnej części domku Bazy Centralnej i przeznaczenie przekazanych pomieszczeń do przebudowy i adaptacji.

17 marca 2001r. wybranie Jacka Kondery przez Nadzwyczajny Zjazd ZG WOPR w jego II-ej części w skład Zespołu Doradczego Zarządu Głównego.

19 maj 2001r. rezygnacja Prezesa Jacka Kondery z funkcji Prezesa B WOPR i ukonstytuowanie się nowego Prezydium B WOPR w składzie:

Wojciech Lorenc – Prezes

Piotr Grzebień – Wiceprezes

Waldemar Szczypka – Wiceprezes

Andrzej Zaława – Skarbnik

Zdzisław Dubiel – Sekretarz

oraz członkowie Marek Górski i Józef Suwała.

Porozumienie z firmą mPunkt w Rzeszowie (przedstawiciel operatora sieci Plus GSM) w sprawie wyposażenia Bieszczadzkiego WOPR w telefony komórkowe.

16 czerwiec 2001 r. wyjazdowe posiedzenie Zarządu BWOPR w Polańczyku z udziałem Jerzego Telaka – nowego Prezesa ZG WOPR.

Zakończenie prac remontowo-modernizacyjnych Bazy Centralnej w Polańczyku.

Na koniec kadencji w 2001 roku Bieszczadzkie WOPR liczyło 678 członków w tym 402 MR, 177 RW, 7St.R i 4 Instruktorów Ratownictwa, zrzeszonych w 15 drużynach. Działalność Bieszczadzkiego WOPR prowadzona była w oparciu o 13 baz.

W dniu 15.12.2001 odbył się VI Zjazd Delegatów Bieszczadzkiego WOPR

wybrano Prezydium w składzie:

Lorenc Wojciech – Prezes

Tworek Artur – Wiceprezes

Szczypka Waldemar– Wiceprezes

Zaława Andrzej– Sekretarz

Grzebień Piotr– Członek - Przewodniczący Komisji Promocji i Marketingu

Górski Marek– Członek - Przewodniczący Komisji Szkoleniowej

Zarząd:

Niemiec Zbigniew

Dubiel Zdzisław

Szymański Artur

Jaśkiewicz Andrzej

Deptuch Wojciech

Wątróbski Dariusz

Krzysztyński Michał

Michnal Augustyn

Rybczyński Piotr

W trakcie kadencji nastąpiły zmiany w składzie Zarządu i Prezydium:

W miejsce zmarłego Marka Górskiego dokooptowano Janusza Słabika.

W miejsce zmarłego Michała Krzysztyńskiego dokooptowano Romana Pasterczyka.

W miejsce Piotra Grzebienia, który został skreślony dokooptowano Stanisława Głogowskiego.

W miejsce zmarłego Andrzeja Załawy pozostaje wakat.

W miejsce Zbigniewa Niemca, który zrezygnował z pracy w Zarządzie, w związku z powierzoną mu odpowiedzialną pracą poza granicami województwa - dokooptowano Marię Jagiełło..

Nasze dokonania z kadencji 2001-2007 to między innymi:

1. Pozyskanie z ZG Mariusza 520,

2. Pozyskanie samochodów RENO i Volkswagen z KG Policji,

3. Zakup radiotelefonów Motorola ze środków uzyskanych od sponsora M-Punkt Rzeszów,

4. Pozyskanie ze środków MSWiA oraz Ochrony Środowiska Łodzi RIB,

5. Darowizna od WOŚP trzech zestawów apteczek PSP R1,

6. Pozyskanie środków na zakup monitoringu Zalewu Solińskiego,

7. Zakup przeprawy mostowej na port Bazy Centralnej,

8. Zakup nowoczesnego defibrylatora,

9. Zakup nowych silników do łodzi motorowych Merkury 30 ze środków własnych i WFOŚ i GW

10. Wykonanie remontu kutra Egida i pozyskanie z ZG środków na zakup nowego silnika SW 400,

11. Organizacja corocznego Festiwalu Szant Żeglarskich,

12. Organizacja obchodów 30-lecia BWOPR połączona z Mszą Polową,

13. Modernizacja Bazy Centralnej:
- wykonanie parkingu i ścieżek dojściowych,
- wykonanie zadaszenia ogniska,
- wykonanie slipu dla łodzi,
- wykonanie ruchomego zejścia na keje główną,
- budowa budynku sklepu,
- budowa namiotu gastronomicznego i piwnego,
- wykonanie stałego ogrodzenia Bazy i bramy mechanicznej,
- wykonanie garaży na sprzęt pływający,
- wykonanie monitoringu Bazy Centralnej,
- uzyskanie długoterminowych dzierżaw na tereny pod bazy WOPR lata 2003-2033,

Działalność szkoleniowa rozwinięta została także na okres zimowy - przeprowadzono kursy na młodszego ratownika WOPR na basenach w Jaśle, Krośnie i Ustrzykach Dolnych. Kursy motorowodne i egzaminy na ster-motorzystów były organizowane corocznie.

16 grudnia 2006 na Nadzwyczajnym Zjeździe Bieszczadzkiego WOPR przedłużono kadencję obecnym władzom do 15 grudnia 2007 roku. Z okazji obchodów 30-lecia działalności BWOPR wręczono odznaczenia i medale okolicznościowe zasłużonym członkom BWOPR.

16 grudnia 2007 roku w Krośnie odbył się VII Zjazd BWOPR, na którym dokonano podsumowania kadencji 2001 - 2007 i wybrano nowe władze

Artur Szymański – Prezes

Artur Krzysztyński – Wiceprezes

Artur Tworek – Wiceprezes

Andrzej Słabik – Skarbnik

Augustyn Michnal – Sekretarz

Bolesław Szumański

Edward Widziszewski

Dariusz Wątróbski

Piotr Rybczyński

Bogdan Stachowicz

Zbigniew Szczesny

Mariusz Granda

Norbert Glazar

Stan członków BWOPR z podziałem na stopnie na koniec 2007 roku:
Członkowie z ważnymi składkami:

Członek WOPR - 70

Instruktor WOPR - 3

Młodszy Ratownik WOPR - 193

Ratownik WOPR - 84

Starszy Ratownik WOPR - 4

Całość - 354